مال ِ من...مال ِ تو...!
ضریح...!
صبا می شوی برایم...؟!
یا یک قاصدک...
ضریح...!
صدای نفسهای خسته و هوایی ام را به آقا می رسانی؟!
من که لیاقت نداشتم بنشینم بر بالینت بگریم
من که لیاقت نداشتم حرف دل برایت بگشایم
اما ضریح...!
بشنو!
یک نفر
اینجا
دل ِ خسته اش را به تو می سپارد...
یک نفر
یک دل را به تو می سپارد
ببر
مال ِ تو...!
مثل همان پارچه های سبزی که قرار است به پنجره پنجره ات گره بخورد...
مثل تسبیح هایی که قرار است روی سرت بریزند...
ضریح...!
مثل این ها
این دل ِ کوچکم را هم کنار خودت جای ده...!
بگذار آرام گیرد کنار ِ آقا
ضریح...!
محرم در راه است
مگذار این دل بی کربلا به محرم نزدیک شود
ببر این را...
محرم نزدیک است ضریح...!
بگذار این دل هم با تو به استقبال محرم بیاید...
مگذار فقط در محرم و صفر راهی کربلا شود...
ضریح...!
